بررسی حساسیت اخلاقی پرستاران بخش مراقبت ویژه در مرکز قلب و عروق شهید رجایی

هدف. این مطالعه با هدف بررسی حساسیت اخلاقی و ارتباط آن با مشخصات دموگرافیک در پرستاران بخش های مراقبت ویژه مرکز قلب و عروق شهید رجایی تهران انجام شد. زمینه. پرستاران به عنوان بزرگترین گروه ارائه کننده خدمت در سیستم های بهداشتی درمانی باید به مسایل اخلاقی مربوط به حرفه خود آگاه و حساس باشد. حساسیت اخلاقی به عنوان پایه و سنگ بنای اخلاق در پرستاری، زمینه ارائه مراقبت مؤثر و اخلاقی از بیماران را فراهم می کند. روش کار. در این مطالعه توصیفی تحلیلی، 181 پرستار شاغل در بخش های مراقبت ویژه مرکز قلب و عروق شهید رجایی بر اساس جدول تعیین حجم نمونه مورگان و به روش تصادفی لایه ای انتخاب و بررسی شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد ”حساسیت اخلاقی در تصمیم گیری“ استفاده گردید. حساسیت اخلاقی در شش بعد احترام به استقلال مددجو، آگاهی از نحوه ارتباط با بیمار، دانش حرفه ای، تجربه مشکلات و کشمکش های اخلاقی، به کارگیری مفاهیم اخلاقی در تصمیم گیری های اخلاقی، و صداقت و خیرخواهی بررسی شد. داده ها با استفاده از نسخه 19 نرم افزار spss و آمار توصیفی و استنباطی با در نظر گرفتن سطح معنی داری 0/05 مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها. میانگین نمره حساسیت اخلاقی در پرستاران 70/85 با انحراف معیار 7/73 به دست آمد، بیشترین امتیاز، در بعد آگاهی از نحوه ارتباط با بیمار و کمترین امتیاز، مربوط به بعد دانش حرفه ای بود. از میان متغیرهای دموگرافیک، سن، میانگین ساعت کار هفتگی و سابقه کار با حساسیت اخلاقی پرستاران ارتباط آماری معنادار داشتند، به این ترتیب که با افزایش سن و سابقه کار، حساسیت اخلاقی افزایش و با افزایش میانگین ساعت کار هفتگی حساسیت اخلاقی کاهش یافته بود. نتیجه گیری. با توجه به اینکه میزان حساسیت اخلاقی پرستاران در این پژوهش در حد متوسط بود، به مدیران پرستاری پیشنهاد می شود برای افزایش حساسیت اخلاقی پرستاران به استانداردسازی میزان ساعت کار هفتگی پرستاران در بخش های مراقبت ویژه بپردازند.